തേയ്ച്ചു മടക്കിയ 

ചുളിവുകളില്ലാത്ത 

ഇരുട്ടിലേയ്ക്ക്,

എന്നോ 

ഞൊറിഞ്ഞുടുത്തു- 

നിറഞ്ഞ

പകലിന്റെ മണത്തെ,

താക്കോൽപ്പഴുതിലൂടെ

പതിയെ പതിയെ

മടക്കി മടക്കി 

ഇരുട്ടെന്നടുക്കിവെക്കുന്നു  

മങ്ങാത്തൊരു നിറം.