നോവിന്റെ 

വേനൽച്ചൂടാൽ   

പൊള്ളുന്നു കിനാപ്പാടം.

കരിഞ്ഞേ പോയ്,    

പാറ്റി കൂട്ടിവെച്ച    

വാക്കിൻ മണിവിത്തുകൾ.

ഇല്ലൊരു നിലാമുറ്റം  

മൂളാനൊരു പഴംപാട്ടും.

ഒരുക്കുന്നു ശവമഞ്ചം

രാവിൻ നേർത്ത വിരലുകൾ.