നീ പാടിയ ചില്ലയിൽ സദാ 
വെയിലേറ്റു കരിഞ്ഞു ഞാനിതാ
മറുവാക്കു ചൊല്ലുവാൻ പ്രിയം
മുറിവേറ്റു തകർന്നു രാഗവും.

നിറയെ കുളിർപൂത്ത സന്ധ്യയിൽ
ഉണരും താരകമേട പൂകി നാം
തിരി കത്തിച്ചു തിരിച്ചു പോന്നിടം
ഉയിരിൽ അണയാതെ കാത്തിടാം.