വിയർത്ത് 

വീണ്ടും വിയർത്ത് 

കുളിക്കാനിറങ്ങുന്നു, 

വറണ്ട ഇടവഴിയിലൂടെ 

വറ്റിയ കടവിലേക്ക് 

പാട്ട് മറന്ന രാവ്.

വിരലുകൾ നീട്ടി 

ഗർഭത്തിൽനിന്നിനിയും 

പുറത്തേക്കുവരാത്ത 

തണുപ്പിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെയും 

കാത്തുകാത്ത് 

തളർന്നുകിടക്കുന്നു 

വഴിയോരത്ത് 

പാമ്പുകളെപ്പോലെ

കെട്ടുപിണഞ്ഞ  നിഴലുകൾ. 

രാവിനു തെളിയാൻ 

ഇത്തിരിപ്പോന്ന 

ജലത്തിന്റെ പള്ളയിലേക്ക് 

ചൂട്ടുകത്തിച്ചുപിടിക്കുന്നു 

ആകാശം 

ചിതറിവീഴുന്നു വെളിച്ചത്തിന്റെ 

പൊട്ടുകൾ. 

നാളെ നാളെയെന്ന് 

ചിറകടിച്ച് പറന്നുപോകുന്നു 

കിനാവിലൊരു രാക്കിളിക്കൂട്ടം.