വീണുകിടക്കുന്ന 

നിഴലുകൾക്കിടയിൽ 

മുറുക്കാൻചെല്ലം തുറന്നുവെച്ച് 

തിണ്ണ തിരയുന്നു മുത്തശ്ശി.

ആടിക്കളിക്കുന്ന നിഴലുകളുടെ 

വാ പിളർത്തിനോക്കി 

പുകയിലക്കറ കാണുന്നുണ്ടോന്ന് 

വെളിച്ചമില്ലാത്ത കണ്ണുകളുഴിഞ്ഞ് 

പിറുപിറുക്കുന്നു, 

ആരോ കേൾക്കാനുണ്ടെന്ന മട്ടിൽ.

തുപ്പൽക്കോളാമ്പി കിട്ടാതെ 

രാത്രിയോട് കയർത്ത് 

മുറുക്കീട്ടും മുറുക്കീട്ടും ചുവക്കാത്ത-

പാൽനിലാക്കൂട്ട് 

താഴേക്ക് ആഞ്ഞുതുപ്പുന്നു,

ആകാശത്ത് വലിച്ചിട്ട

 ചാരുകസേരയിലിരുന്നാരോ...!