സാരിത്തലപ്പിൽ വിയർപ്പു തുടച്ച്

അടുക്കളവാതിൽ ചാരിനിന്ന്

ഞാനിടയ്ക്കിടെ 

ജീവിതത്തെയങ്ങനെ 

അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കും.

ഒരു കീറാമുട്ടിയായി 

എന്നെയും ചുമന്നുനടക്കാൻ തുടങ്ങീട്ട്  

കാലമേറെയായില്ലേ 

മടുക്കുന്നില്ലേന്ന് 

ഒച്ചയില്ലാതെ ചോദിക്കും

കൂനിപ്പോയ ചുമലിൽ നിവർന്നു- നിന്നവൾ

കവിളിൽ തട്ടും

പിന്നെ 

അത്രമേലെന്ന് നെറ്റിയിലൊരുമ്മ.

മതി

ബാക്കി നാളെയെന്ന്

തോരാൻ വെച്ചിരിക്കുന്ന

ചീരത്തലപ്പിലേയ്ക്ക്

ഞാൻ വീണ്ടും മുറിവായ്.......