ചില ചില നേരങ്ങൾ

ചിറകൊടിഞ്ഞ ആകാശം

നിറഞ്ഞു തൂവും

ഇരുകരകളിലുമൊരുപോലെ

വിരിഞ്ഞു വരുന്ന 

മണങ്ങളെ നൂർത്തെടുത്ത്

മണ്ണു പുരട്ടി

മേഘങ്ങൾ തുന്നും

വിയർത്തെത്തുന്ന  കാറ്റിന്റെ

ഉള്ളം കൈയിൽ വെച്ച് വഴി കാട്ടും

അവരങ്ങനെ പെറ്റു പെരുകി

കറുത്തു തുടുത്ത്

താഴേക്കിറങ്ങി വരുമ്പൊ

മുഖമുയർത്തി നിൽക്കാനെന്തു

രസാണ്

നനുനനുത്തൊരു വാക്കിനെ

എന്റേതെന്റേതെന്നടക്കിപ്പിടിച്ച് 

അതിലലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതാവും

പോലെ.