നിഴലിനെ പിടിച്ച് 

കുറ്റിയിൽ കെട്ടിയിട്ട് 

പയ്യിനേം പിടിച്ചോണ്ട്,

പയ്യോ കാറ്റോ ചവിട്ടിമെതിച്ചതെന്നറിയാത്ത-

പുൽക്കൊടികളുടെ 

ഞരക്കത്തിനു മീതേ നടക്കെ, 

ആത്മഹത്യ ചെയ്തൊരു മഴത്തുള്ളി 

മരച്ചില്ലയിൽനിന്ന് 

ഉച്ചിയിൽത്തന്നെ വീണു ചിതറി.

ദൂരെനിന്നോടിവന്നൊരു- 

വെളിച്ചത്തിന്റെ പൊട്ട് 

സ്ഥാനംതെറ്റാതെ നെറ്റിയിൽവന്നിരിപ്പായി.

നാളെ നാളെയെന്നെന്തോ 

മന്ത്രിക്കുന്നതുപോലെ.

കയറില്ലാത്ത കൈവെള്ളയിൽ

മായാതെ നീലിച്ച തഴമ്പ്.

വീടണഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമിപ്പൊ പയ്യ്. 

മുറ്റം മഷിയെഴുതാൻ

തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

കത്തിച്ചുവെച്ച വിളക്ക്

വെളിച്ചമഴിച്ചുടുത്ത് പുഴയിലിറങ്ങി 

കുളിച്ച് തുടിച്ച് രസിപ്പാണ്.

രാവ് കനക്കുംമുമ്പേ 

ഞാനൊന്നു വേഗം മുങ്ങിനിവരട്ടെ.