നീയിരുന്ന തിര,
അതിൽ
കടലുകുഴച്ചുരുളയുരുട്ടി
ഞാനൂട്ടിയ മീനുകൾ.
നീയിരുന്ന വെയിൽ,
അതിൽ
ആകാശം നുള്ളിയെടുത്ത്
ഞാനടയിരുത്തിയ ചിറക്.
നീയെന്ന കവിത,
അതിലെന്റെ ഉയിരു നട്ട്
വേനൽ തൊടാതെ
നിലാവു കൊയ്ത കിനാപ്പാടം.
ഞാനൊരു കാറ്റിൽ
നിലംപറ്റിയ കിളിയൊച്ച.
ഓർമ്മപ്പാളത്തിലൂടെ
ഒരേ താളത്തിലോടുന്ന
ഒരിക്കലുമൊരിടത്തും
നിർത്തിയിടാത്ത പുകവണ്ടി.
____________________________
