മുറ്റം നിറഞ്ഞ്

വെയിൽ പെറ്റുകൂട്ടിയ

നിഴൽക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ,

അലിഞ്ഞു മായാൻ 

മഴയെത്തുന്നതും

കാത്തു കാത്ത്.

പൊള്ളുന്ന വെയിലുടുത്ത

നേരത്താവാം 

അമ്മയെന്നെ പെറ്റിട്ടത്,

അതുകൊണ്ടുതന്നെയാവാം 

തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത വിധം

അത്രമേൽ

ഞാനുമിവരെപ്പോലെ

മണ്ണിലിങ്ങനെ.