അമ്മയറിയാൻ ...

ഒരു കിടക്കയ്ക്ക് കൂട്ടിരിക്കുകയെന്നാൽ
ഒറ്റയ്ക്ക് നാലുകാലുകളിൽ ചലനമറ്റുകിടക്കുക
എന്നു നിർവചിക്കാം .

പുറപ്പെട്ടുപോയ  ചിരിയെ
ഏതോ തിരക്കിൽ എന്നേയ്ക്കുമായി
നഷ്ടപ്പെട്ടതുപോലെ വിറങ്ങലിക്കാം .

തണലാകാതെപോയ  മരത്തിന്
കുടപിടിച്ചുകൊടുക്കുകയെന്നാൽ
ജന്മത്തിന്റെ ശേഷപത്രമെന്നു വായിക്കാം .

നിസ്സഹായാവസ്ഥ നോക്കിയിരിക്കുകയെന്ന
നിസ്സഹായതയാണ്
ഏറ്റം വേദനാജനകമെന്ന് വിതുമ്പിക്കരയാം .

അമ്മയെക്കാണാൻ കരഞ്ഞ ഇടനാഴികളിൽ
അലസമായ് നടന്ന്
ജനിച്ച നക്ഷത്രരാശി തിരയാം .

ദൂരെയെവിടെയോ വെയിൽകായുന്ന
എന്നെ പെറ്റു നോവാത്തവളിൽ നിന്ന്
മുലപ്പാലിലിന്റെ രുചി തികട്ടിവരുന്നതുപോലെ .

ഒരു ചിരിയുടെ തിര ചക്രവാളം ഭേദിച്ച് ...
ഞാനാകെ നനയുകയാണ് .............!