ഒറ്റയ്ക്ക്

ഒരു ദേശമാകുന്ന 

നേരങ്ങളിലാണ്

എഴുതി,

എഴുതി മായ്ച്ച്

മേഘങ്ങൾക്കൊപ്പം

പഠിക്കാനിരിക്കുക.

അസ്തമയത്തിന്,

ഉദയത്തിന്

ചുവരില്ലാതെ രാവെഴുത്ത്

നടത്തുക.

അലക്കുകല്ലിലെ

ഉടഞ്ഞ കുപ്പിവളയറ്റത്തെ

ഉണങ്ങിയ മുറിവുകൾ  

വായിച്ചു വായിച്ച് 

പെയ്തൊലിക്കുക.

നിറയാത്ത തൊഴുത്തിന്റെ

പേറ്റുനോവ് തലോടി

പുക വീശി കൂട്ടിരിക്കുക.

ഉന്മാദിയായ കാറ്റായ്

ചില്ലയിൽ നിന്ന്

ഉയിരറ്റ് വീഴുക,

ഗ്രഹങ്ങളുടെ ഭാഷയറിയാതെ

സൗരയൂഥത്തിലകപ്പെട്ട

മറ്റൊരു ഭൂമിയെപ്പോലെ.