കാഴ്ചയുടെ
വരമ്പത്തിരുന്നാരോ
കൃഷ്ണമണിയിലേയ്ക്കൊരു
ചൂണ്ടൽ .
കൊളുത്ത് നിറയെ
ഇരുട്ടിന്റെ ചെതുമ്പലുകൾ .
നടത്തം മറന്നുപോകുന്ന
സമയത്തിന്റെ കാലുകൾ .
വരികളിഴഞ്ഞുകയറിപ്പോകുന്ന
ഇരുട്ടിന്റെ മാളങ്ങൾ.
ഇടവഴി താണ്ടി
ഒരു കൈ ചൂട്ടുവെളിച്ചം .
കൂരിരുട്ട് ചുരണ്ടിമാറ്റി
നിന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ മുന .
എനിക്കു വായിക്കാൻ
ആവാത്തതുകൊണ്ടു മാത്രം
നീ എഴുതാതിരുന്ന കവിത .
പിറക്കാതെപോയ
വരികളിഴചേർത്ത്
നമ്മളുണ്ടാക്കുന്ന ഗോവണി .
വിരൽത്തുമ്പിന് തൊട്ടെടുക്കാൻ
ആകാശത്തിന്റെ അനന്തനീലിമ
കാൽനഖത്തിനു നനച്ചെടുക്കാൻ
തെളിനീരരുവിയുടെ തണുപ്പ് .
ഈ ഭൂമികയാണ്
നീ നീ നീയെന്നെഴുതി
ഞാനെന്നു വായിക്കുമിടം .
വരമ്പത്തിരുന്നാരോ
കൃഷ്ണമണിയിലേയ്ക്കൊരു
ചൂണ്ടൽ .
കൊളുത്ത് നിറയെ
ഇരുട്ടിന്റെ ചെതുമ്പലുകൾ .
നടത്തം മറന്നുപോകുന്ന
സമയത്തിന്റെ കാലുകൾ .
വരികളിഴഞ്ഞുകയറിപ്പോകുന്ന
ഇരുട്ടിന്റെ മാളങ്ങൾ.
ഇടവഴി താണ്ടി
ഒരു കൈ ചൂട്ടുവെളിച്ചം .
കൂരിരുട്ട് ചുരണ്ടിമാറ്റി
നിന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ മുന .
എനിക്കു വായിക്കാൻ
ആവാത്തതുകൊണ്ടു മാത്രം
നീ എഴുതാതിരുന്ന കവിത .
പിറക്കാതെപോയ
വരികളിഴചേർത്ത്
നമ്മളുണ്ടാക്കുന്ന ഗോവണി .
വിരൽത്തുമ്പിന് തൊട്ടെടുക്കാൻ
ആകാശത്തിന്റെ അനന്തനീലിമ
കാൽനഖത്തിനു നനച്ചെടുക്കാൻ
തെളിനീരരുവിയുടെ തണുപ്പ് .
ഈ ഭൂമികയാണ്
നീ നീ നീയെന്നെഴുതി
ഞാനെന്നു വായിക്കുമിടം .
