വരമുറി

ഒലിച്ചു പോകുന്നിതാ
പുരയുമെൻ തോണിയും
മടക്കിത്തരുന്നെന്റെ
ചിറകും സ്വപ്നങ്ങളും

കൊണ്ടുപോകുവാനില്ല
പൂക്കളെ മണങ്ങളെ

പായാരം പറഞ്ഞതാം
ചെറുകാറ്റിനെപ്പോലും

ഞെട്ടറ്റു വീഴുന്നിതാ
വിവശം മഴയുള്ളിൽ
തളിർക്കില്ലിനിയെന്നിൽ
ഒരു പുൽക്കൊടിപോലും

ചുവക്കുന്നല്ലോ വാനം
പോകുവാൻ സമയമായ്

മുറിവിൻ നിണം വീണ
മണ്ണിനെ ചുംബിച്ചോട്ടെ .
________________________