ഇന്നലെ പെറ്റ കിനാക്കളെ 

കാണാഞ്ഞ്

നോവ് ചുരത്തി വലയുന്നു രാവ്.

*

തുടിക്കുന്നിടനെഞ്ചിൽ 

പതിഞ്ഞ വിരൽത്തുമ്പാൽ

മുറിഞ്ഞ വാക്കിൻ താളം. 

*

മച്ചകത്തൊളിപ്പിച്ചൊ-

രാകാശക്കീറിന്നുള്ളിൽ

പൊട്ടാതെയിരിക്കുന്നു 

ചില്ലിട്ടൊരോർമ്മച്ചിത്രം.

*

അഴിച്ചിട്ട രാപ്പെണ്ണിന്റെ

ചികുരഭാരത്തിന്നുള്ളിൽ

ഒളിക്കാനൊരുങ്ങുന്നു

വേലിക്കൽ ആവാരംപൂ. 

*

ചിരിക്കുന്നു താരകങ്ങൾ 

മരിച്ചിട്ടും പുരമേലെ

തുറന്നുവെയ്ക്കുന്നു ജാതകം 

മടിത്തട്ടിൽ ഭൂമിയാൾ. 

*

അണിഞ്ഞതാണവൾ കരിമഷി

മഴയോടൊത്തൊന്നിറങ്ങുവാൻ

പടർത്തി കൺതടമാകെയായ്

ഒളിഞ്ഞിരുന്നൊരു കൈത്തലം..!

*

ഒരിക്കലെന്നിൽ തുടിച്ച വാക്കായ് 

ഇളംനിലാവ് വിരൽമുത്തി നിൽക്കെ 

അടർത്തിടുന്നു തൂമഞ്ഞുമണികൾ 

കടുംചുവപ്പാർന്ന തളിർചെമ്പകച്ചില്ല..!