കേട്ടിരുന്നു,

തീരുവോളം.

പതിയെ

പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ

മറ്റെവിടെയോ കേട്ടൊരൊച്ചയുടെ

അനുരണനം പോലെ

രാവിന്റെ നേർത്ത പെയ്ത്തുപോലെ.

ഓർത്തടുക്കാൻ നോക്കി

ഞാനെന്റെയൊച്ചയെ.

ജനലഴികളിൽ ചുറ്റിവെച്ച

വെയിൽനൂലുകളിൽ നിന്ന്,

വാരിച്ചുറ്റിയ നനുത്ത കാറ്റിൽനിന്ന്,

കൂടെയുറക്കിയ പാട്ടിൽ നിന്ന്.

ഏതോ ശവപ്പറമ്പിലെ

ചീവീടുകളുടെ നഗരത്തിൽ

അവളിപ്പോൾ 

കനലുടുത്തു നൃത്തം ചെയ്യുകയാവും.