മാഞ്ഞുപോയ

നിഴലിനൊപ്പമിരുന്ന്

വരകൾക്ക് 

നിറം കൊടുക്കുന്നു.

കേട്ടിരിക്കുന്ന പുഴയെ-

ക്കുറിച്ച്,

കാണാത്ത കടലിനെ-

ക്കുറിച്ച്

തോരാതെ 

പാടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ഓരോ ഓർമ്മദിനത്തെയും

ഇലഞരമ്പിലെടുത്ത് 

പച്ചയെന്നക്കമിടുന്നു.

കൊത്തിപ്പെറുക്കാൻ

ഒരു പതിരു പോലുമില്ലെന്ന്

വരണ്ട ചുണ്ടു കൊണ്ട്

തൂവലെന്നാർത്ത്

പാടം മുറിക്കുന്നു കാറ്റ്.