എത്ര മൃദുവാണ് 
നിന്റെ വിരലുകൾ 

എന്നൊരു 

നേർത്ത തലോടൽ.

ഒഴുകി വരുന്ന 

സ്ഫുടം ചെയ്ത
വാക്കിന്റെ 

പ്രകാശരേണുക്കൾ.

ആ വഴിയിലൂടെ 
നനഞ്ഞിറങ്ങിയാണ്
ഞാനെന്റെ 

പുരയിലെത്തുക.
മാറാല തട്ടിക്കളഞ്ഞ് 

അറകൾ വെടിപ്പാക്കുക.
വെയിൽ തൊട്ടെടുത്ത്
അവളുടെ നെറുകയിൽ 
പൊട്ടു കുത്തുക.

വസന്തമൊരുക്കണം 

തൊടിയിലാകെ. 
ഉണർത്തിയെടുക്കണം 

അലസമായുറങ്ങുന്ന 

കാറ്റിനെ. 

ഒറ്റക്കിലുക്കത്താൽ  
കൈകളൊരുക്കണം.
നിനക്കെന്റെ 

പുരയിലെത്താൻ
അളവുതെറ്റാതെ
പണിഞ്ഞെടുക്കണം
മഴവില്ലുകൊണ്ടൊരു 

ഗോവണി.