ഓർക്കുന്നു 

ഒരുച്ചവെയിൽ

ഭാരം താങ്ങി

ദൂരം താണ്ടി

വിരുന്നിനെത്തി 

ഇലയില്ലാത്തൊരു

സദ്യയായത്.

മേശമേലിരുന്നൊരു

പൂപ്പാത്രം

മേലാകെ മഞ്ഞ വരച്ചത്

ഒരപ്പൂപ്പൻതാടി ആകാശം 

തൊട്ട്

ചിറകായ് മുളച്ചത്.

വരയ്ക്കുകയാണ് 

ഒരുച്ചവെയിൽ

രാവിലുദിച്ച് ചോക്കുന്നത് 

നിലാവായൊഴുകിയൊഴുകി 

ഒരു പുഴയാകുന്നത്

തിരകളിലുപ്പിട്ട്  

കടലായ് രുചിക്കുന്നത്.