ഓർക്കുകയാണ്

ഒരുച്ചവെയിൽ

ഭാരം താങ്ങി

ദൂരം താണ്ടി

വിരുന്നിനെത്തി 

ഇലയില്ലാത്തൊരു

സദ്യയായത്.

മേശമേലിരുന്നൊരു

പൂപ്പാത്രം

മേലാകെ മഞ്ഞ വരച്ചത്

ഒരപ്പൂപ്പൻതാടി ആകാശം തൊട്ട്

ചിറകായ് മുളച്ചത്.

വരയ്ക്കുകയാണ് 

ഒരുച്ചവെയിൽ

രാവിലുമുദിച്ച് ചുവക്കുന്നത് 

നിലാവിലൊഴുകിയൊഴുകി 

ഒരു പുഴയാകുന്നത്

വരികളിലുപ്പിട്ടു നോക്കി 

കടലായ് രുചിക്കുന്നത്.